Dag 10

Dag 10.

Na heerlijk te hebben geslapen met 2 personen in een twee persoons bed. En een relaxed ontbijt te hebben gehad. Begon de dag met om 9.00 al een zonnetje dat door brak :). Hier gingen we dus maar even goed van genieten vandaag. Toen eindelijk het hoog getij weer terug kwam hebben we ook nog van het slinger touw gesprongen in de rivier. Natuurlijke probeerde ik het weer als eerst, want wanneer zal ik als iemand me uitdaagt dit overslaan. Met andere woorden een gezellig ochtend en begin middag.

Nadat we een late lunch om 15.00 hadden gegeten. Gingen Bo, Thomas en ik een kano tocht doen! Hierin is super veel gebeurt dus bereidt je voor. Zoals velen van jullie weten ben ik ergens een beetje bang om de grond onder me voeten te verliezen, dat gebeurt dus als je het water in gaat :/. Nou nu jullie dit weten kunnen jullie gokken waar dit verhaal heen gaat. We waren rustig aan het kanoën toen ik opeens mijn evenwicht verloor en dus omklapte. Hierbij raakte ik dus vol in paniek. Maar de kano kreeg ik wel weer half om zijn goede kant, dus stroomde hij niet helemaal vol met water en kan ik er nog een beetje op blijven drijven. Het reddingsvest lag achter me in de kano de sukkel die ik was had ik die niet aangedaan. Toen ik niet goed bij de kant kwam waar bo en thomas wachten en ik weer in paniek raakte. Deed bo snel haar shirt uit en sprong zonder na te denken het water in om mij en de kano naar de kant te begeleiden. Na hier 10 minuten te zijn bijgekomen van deze belevenis en de kano van het meeste water te hebben ontzien ben ik weer ingestapt. Natuurlijk zat ik toen samen met bo helemaal onder de modder al. Hierna ben ik best bang verder gaan kanoën. Na een tijdje, wat voor mij een eeuwigheid leek, trok ik het niet meer en zei ik tegen bo en thomas dat ik nu langs de kant ergens wil aangezien ik heel bang weer werd. We zagen toen een kade waarbij we zouden stoppen, dit ging in het begin nog soepel. Maar ik had bijna mijn kano op de kant toen gleed hij weer het water in en moest bo en thomas de kano redden. Ik ben toen maar even op de houten kade gaan zitten, want ik kon wel wat stevigheid onder mijn voeten gebruiken. Na een beetje te zijn bijgekomen heb ik de grens voor mezelf getrokken om te zeggen ik ga niet verder kanoën. Bo en thomas begrepen dit en hebben gewacht tot er hulp kwam. Die ik had gebeld aan de kant met bo haar telefoon, echt super dat we een telefoon mee hadden genomen (er was dus ook maar een doel deze tocht voor thomas zorgen dat het tasje van bo niet nat werd). Dit was nog een probleem om mensen te bereiken aangezien er weinig bereik was waar we zaten. Nu was het dus wachten op de mensen die ons gingen redden, ook al zei die man dat we dichtbij waren en het beter konden uit varen, luisteren zat er voor mij niet meer echt in. Thomas en Bo besloten op een gegeven moment ook uit de kano te komen en op het platteland te wachten. Dit was nog een hele belevenis omdat je in de blubber de kano op de kant moest proberen te krijgen. Nadat Bo en ik dus super vies waren geworden en de kano’s op de kant te krijgen. besloot thomas ook langs de kant te komen, dus mocht hij ook eindelijk vies worden. Eerst dacht de meneer slim te zijn om zich met een touw wat aan de kade vast zit omhoog te trekken. Tot zijn spijt en onze lol brak deze los en moest hij toch echt omhoog klauteren door blubber. Toen we alle drie en de twee kano’s op het droge lagen en verder gingen wachten op hulp, werd ik al ietsje rustiger. Toen moest thomas naar de wc, dus liep hij even naar de bosjes ietsje verderop. Tijdens deze boodschap kwam er een koe kijken met veel kabaal. Thomas vond dit zelf ietsje minder en schreeuwde half Afrika bij elkaar. Na even te hebben gewacht kwam er een bootje ons redden met een medewerker van de verblijfplaats waar we zitten. Dit was ook nog een hele klus 2 kano’s aan de zijkant van een klein bootje. Na nog viezer te zijn geworden om in de boot te stappen. Gingen we op weg. 2 mannen die de kano’s vast hielden zodat die niet zonden omdat we snel vaarde. Toen 1 van deze een kano even los liet kwam deze onder de boot en begon te zinken. Dit was ook nog best spannend want de boot ging hierdoor wel even heel schuin staan. Dat maakte mij weer bang zodat ik bijna op thomas zijn schoot klom. Na deze kleine crisis te hebben aangepakt gingen we naar de kant toe. Nadat we waren aangekomen hebben we ons snel een beetje schoongemaakt met mijn shirt en de 2 water flessen die we hadden. Die hebben we nog aan de kinderen daar gegeven. Toen zijn we in de auto gaan zitten onderweg naar onze verblijfplaats weer. Wat was ik blij weer om op vaste land te zijn. Na dit geweldige avontuur waar de lol er was maar ook vooral mooie natuur en veel rust.

Na een douche te hebben gehad, hebben we nog avond gegeten. Spagetti bolognese heerlijk lekker na zijn avontuur. Nu de rest van de vond dit lekker typen op de laptop en een beetje met de men sen na praten hierover.

Merlin